مجازی سازی دسکتاپ و 7 دلیل برای افزایش استفاده از آن

مجازی سازی دسکتاپ روشی برای دسترسی و استفاده از یک سیستم کامپیوتری به صورت ریموتی و از طریق ارتباطات شبکه است. با استفاده از مجازی سازی دسکتاپ سازمان‌ها می‌توانند به کاربران اجازه دهند تقریباً از هر نقطه‌ای با اتصال شبکه، با استفاده از لپ‌تاپ، تبلت یا گوشی هوشمند برای دسترسی به منابع سازمانی بدون توجه به دستگاه یا سیستم عاملی که توسط کاربر استفاده می‌شود، به منابع و نرم افزارهای لازم سازمان دسترسی داشته باشند و بتوانند با آنها کار کنند.

لود و فشار کاری دسکتاپ مجازی بر روی سرورهای مجازی سازی دسکتاپ اجرا می شود که معمولاً این سرورها به صورت ماشین های مجازی (VM) بر روی سرورهای داخل سازمان یا در فضای ابری اجرا می شوند.

از آنجایی که از دستگاه های کاربر فقط به عنوان مانیتور، صفحه کلید و ماوس برای دسترسی به دستکاپ مجازی استفاده می‌شود، در صورت گم یا دزدیده شدن آن خطری برای اطلاعات و دیتای سازمان ایجاد نمی‌شود چون همه داده ها و برنامه های کاربر در سرور مجازی سازی دسکتاپ وجود دارد، نه در دستگاه های مشتری.

عملکرد مجازی سازی دسکتاپ

معمولا پیاده سازی مجازی سازی دسکتاپ از در یک محیط کلاینت/سرور انجام می‌شود. در این حالت اجرای برنامه بر روی یک سیستم عامل از راه دور انجام می شود و کاربر با دستگاه خود از طریق یک پروتکل نمایش از راه دور، در داخل یک شبکه با آن ارتباط برقرار می کند.
همه برنامه‌ها و داده‌های مورد استفاده روی سیستم راه دور باقی می‌مانند و فقط اطلاعات نمایشگر، صفحه‌کلید و ماوس با دستگاه کاربر محلی که ممکن است یک رایانه شخصی/لپ‌تاپ معمولی، یک دستگاه تین کلاینت، یک تبلت یا حتی یک گوشی هوشمند باشد، در ارتباط هستند.

برای اجرای مجازی سازی دسکتاپ نیاز به یک یا چند نمونه سیستم عامل دسکتاپ بر روی سرور است که یک کار معمولا از طریق مجازی سازی سرور بر روی یک یا چند سخت افزار فیزیکی انجام می‌شود. از مجازی سازی دسکتاپ به طور کلی تحت عنوان Virtual Desktop Infrastructure یا “VDI” نام برده می‌شود.

انواع نرم افزارها و پروتکل‌های مجازی سازی دسکتاپ

در دنیای مجازی سازی دسکتاپ 3 شرکت بزرگ با 3 پروتکل مجازی سازی دسکتاپ و راهکار متفاوت خود با هم در رقابت هستند. پروتکل‌های مجازی سازی فناوری‌هایی هستند که ماشین‌های مجازی را قادر می‌سازند با زیرساخت‌های فیزیکی موجود و دیگر VMها برقرار کنند.

این پروتکل‌ها راهی برای ماشین‌های مجازی باز می‌کنند تا با منابع سخت افزاری مانند CPU، رم و حافظه و در نهایت خدمات شبکه در ارتباط باشند.

انواع پروتکلهای مجازی سازی دسکتاپ

Microsoft RDP/RDS
PCOIP (VMware Horizon View)
Citrix HDX\ICA

پروتکل مجازی سازی دسکتاپ Microsoft RDP
شرکت مایکروسافت در قالب سیستم عامل ویندوز خود سرویس دسترسی از راه دور RDP(Remote Desktop Protocol) را ارائه می‌دهد. البته شرکت مایکروسافت در سالیان اخیر در بخش مجازی سازی سرور هم بسیار پیشرفت کرده است و میتوان با اطمینان بیشتری از هایپروایزور Hyper-V در ویندوز سرورها استفاده کرد.

با استفاده از پروتکل RDP تمام کاربران به یک سیستم عامل وصل می شوند که یوزرهای جداگانه و پروفایل‌های جداگانه‌ای دارند که توسط گروپ پالیسی ویندوز و توسط یوزر با سطح ادمین مدیریت و جداسازی می‌شوند. کم هزینه بودن این پروتکل برای مجموعه‌ها اهمیت دارد، اما از نظر کیفیت پروتکل RDP سرعت انتقال داده متوسط رو به پایینی دارد و بیشتر مجموعه‌هایی که کاربری اداری دارند می‌توانند از این پروتکل یکپارچه شده با ویندوز استفاده کنند.

پروتکل مجازی سازی دسکتاپ PCoIP و BLAST
پروتکل مجازی سازی PCOIP یا در واقع PC-Over-IP یکی دیگر از پروتکلهای قابل استفاده در مجازی سازی دسکتاپ است که توسط شرکت vmware ارائه میشود و فرایند انتقال تصویر در بستر شبکه را بسیار سریع و با کمترین افت کیفیت ارائه میکند.

پروتکل PCOIP در واقع داده ها را انتقال نمی دهد. صفحه نمایش یک دسکتاپ متشکل از پیکسل‌هایی در عرض و طول که جمعا مثلا m*n پیکسل را تشکیل می دهند. حال در پروتکل PCOIP همین پیکسل ها هستند که کپسوله شده و انتقال می‌یابند آن هم نه همه پیکسل‌ها بلکه پیکسل‌هایی که در واحد زمان روی دسکتاپ تغییر می‌کنند انتقال و در سمت مقابل کپسول باز و جایگزاری می‌شود.

این باعث می‌شود که در سمت سرور پردازش‌ها انجام شود و در سمت کلاینت پردازش در حد همین باز شدن کپسول و جایگزاری پیکسل‌ها می‌باشد که شرکت ارائه دهنده این پروتکل که یک شرکت کانادایی می‌باشد بنام Teradiciدستگاه‌هایی با پردازنده مخصوص همین پروتکل را ارائه می‌دهد که بسیار کم مصرف و کم حجم می‌باشند. البته باید متذکر شد که برای پردازش این پروتکل حتما نیاز به پردازنده مخصوص نیست و از پردازنده‌های عادی هم می‌توان استفاده کرد.

پروتکل BLAST دیگر پروتکل ارائه شده توسط شرکت vmware است که بعد از PCoIP ارائه شد و به دلیل کیفیت بالاتر بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پروتکل مجازی سازی دسکتاپ HDX\ICA Citrix
پروتکل سیتریکس همان RDP با تغییرات گسترده در نحوه انتقال و بهینه سازی شده در نحوه انتقال داده‌ها در بستر UDP و EDT می‌باشد. به نحوی که داده ها را کپسوله و جداسازی می‌کند و بهینه سازی بر اساس کاربری صورت می‌پذیرد که این باعث عملکرد موثر تر و بهتر پروتکل ICA می‌شود. پروتکل HDX بهترین توانایی را برای انتقال تصویر ویدئویی 4K را دارد.

تنها مشکل این پروتکل تهیه لایسنس آن است که بسیار گران و البته در ایران هم بواسطه تحریم‌های بین المللی قابل دسترسی نیست.