اجزای اصلی اکتیودایرکتوری

اجزای منطقی یا logical اکتیودایرکتوری شامل domain ، domain trees ، domain forests و organizational unit – Ou هستند. این اجزا در سازماندهی منابع در یک ساختار منطقی به شما کمک میکنند.

اجزای فیزیکی اکتیو دایرکتوری sites ها و subnetsها هستند. یک site ترکیبی از یک یا چند IP subnets است که با لینکهای بسیار مطمئن متصل شده اند. یک subnet یک گروه از آدرس های IP شبکه است. شما از sites و subnets  برای ساختار دایرکتوری استفاده میکنید تا ساختار فیزیکی سازمان خود را منعکس کنید. میتوان از sites برای map کردن ساختار فیزیکی شبکه خود استفاده کرد. یک site معمولا دارای همان مرزهایی است که شبکه های داخلی LANs شما دارند. از آنجایی که map کردن site ها جدا و مستقل از اجزای منطقی logical در دایرکتوری هستند، لازم نیست که ارتباطی بین ساختارهای فیزیکی شبکه و ساختارهای منطقی در دایرکتوری باشد. در حالیکه sites ها میتوانند همراه با چندین رنج آدرس IP باشند، هر subnet دارای یک رنج آدرس IP مشخص میباشد.
وقتی شما در داخل اکتیو دایرکتوری کار میکنید، اجزای منطقی را به جای اجزای فیزیکی مشاهده میکنید. علت این است که sites ها و subnets ها قسمتی از فضای نام یا namespace نرمال اکتیو دایرکتوری نیستند. sites ها فقط computer objects و connection objects را در خود جای میدهند. این objectsها برای تنظیم عملیات replication بین sites ها هستند. کامپیوترها به sites ها بر اساس مکانشان  در یک subnet یا یک مجموعه از subnets ها اختصاص داده میشوند .

تفاوت اجزای فیزیکی با اجزای منطقی اکتیو دایرکتوری

اجزای لایه فیزیکی، چگونگی ساختار اطلاعات دایرکتوری و ذخیره آن را کنترل میکنند. این در حالیست که اجزای لایه منطقی، چگونگی مشاهده و دسترسی به اطلاعات و منابع توسط یوزرها و ادمین ها را کنترل میکنند. لایه های فیزیکی و منطقی کاملا جدا از یکدیگر هستند.